Geçen gün gazete ve eski kitap alışverişi yaptığım sahafın önünde kitaplara bakıyordum.
Orhan Pamuk'un Kara Kitap, Cevdet Bey ve Oğulları, son romanı Kafamda Bir Tuhaflık ile birlikte sahafın vitrininde durmaktaydı.
Yaşlı bir turist çift de benimle birlikte kitaplara bakıyordu.
Bana Orhan Pamuk kitaplarını işaret ederek, kitapların İngilizcesinin olup olmadığını sordular. Ben de sahafta bulamayacaklarını fakat AVM lerdeki kitap evlerinde bulabileceklerini dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım. Onlara neden Orhan Pamuk kitaplarını aradıklarını sordum. İyi yazar dediler bana, hem de Nobel Ödülü almış, son romanını çok merak ettik çünkü İstanbul'u anlatıyor dediler.
Bence Orhan Pamuk yaşayan; kitapları en çok tartışılan yazarlardan biri. Hele son romanı için okurları ikiye bölünmüş durumda. Bazıları romanı beğenirken bazıları yerden yere vuruyor.
Benim fikrime gelince, Kafamda Bir Tuhaflık'ı içinde İstanbul olduğu için sevdim.
İçinden İstanbul geçen her kitabı sevdiğim gibi.
Bu roman için yazarın en kolay okunan kitabı söylemlerini de çok duydum. Evet hak verdim; roman kolay okunuyor ama kolay okunsa da içinde okuru bıktıran gereksiz tekrarlar var. Boza ve yoğurt satıcısı Mevlut'un ve çevresinin hayatlarını okurken bu tekrar beni azıcık yordu !!!
Romanın konusunu anlatmak istemiyorum; zaten yeterince yazıldı çizildi. Roman hakkında söyleyeceğim yegane konu; bana " Çocukluğumun İstanbulunu " anlatmasıdır. Haaa bir de kış aylarında severek içtiğim bozanın içinde alkol olduğunu öğrenmiş olmamdır. Çok mu çok cahilim bilemedim ama öyleymiş işte ...
Biz kendi aramızda kitap hakkında tartışaduralım; beğenelim ya da yerden yere vuralım; Kafamda bir Tuhaflık uzunca bir süre çok satanlar listesinde üst sıralarda yer almaya devam edecek gibi görünüyor ...
