KAĞIT Ev

Kitaplığımı düzenlemeye son hızla devam ediyorum çünkü artık cidden yerim kalmadı haa bu arada kitap almaya devam ediyor muyum? Elbette.

Çünkü kitap okumak kadar kitap almak da benim için çok önemli.  Okumak için kalan ömrüm yetecek mi bilmiyorum ama zaten neyi biliyoruz ki şu dünyada? Ardımdan geriye güzel bir kitaplık kalır hiç bir şey olmazsa.

📚

Kağıt Ev 2015 de alıp okuduğum bir kitaptı. 

İçinde kitap olan her şeyi çok severim Kağıt Ev 'in konusunu görünce hemen alıp okumuş ve çok sevmiştim bu kısa ama derin romanı;  sonu biraz havada kalmış olsa da altını çizdiğim çok cümle oldu. 

📚

Arjantinli yazar Carlos Maria Dominquez tarafından 2002 ' de "La casa de papel " adı ile yazılan Netflix'in o meşhur dizisi ile hiç ilgisi olmayan bir novella Kağıt Ev.

📚

1998 ilk baharında Blumma Lennon adlı bir kadının bir kitapçıdan Emily Dickonson'un Şiirlerinin eski baskısını alıp 2.şiiri okurken arabanın altında kalıp ölmesi ile başlıyor. Sonrasını anlatmiyim meraklısı zaten okumuştur ama kitaplara tutkun, evini kitaptan inşa eden bir adam ve tutkulu bir aşk hikayesi var bu kısa romanda. Bir de geriye kalan muhteşem cümleler:

" Kimse  bir kitap kaybetmek istemez. Bir daha okuyamacak olsak da bir kitabı kaybetmektense bir yüzük, saat ve şemsiye kaybetmeyi yeğleriz."

📚

"Üstlerinde gün ay ve yıl yazan sayısız kitap gördüm ben; gizli bir  takvimi oluşturur her biri ."

📚

" İnşa edilen bir  kütüphane yaratılan bir  hayat demektir yığılmış kitaplar toplamı değildir asla. "

📚

"Çoğunlukla bir kitaptan kurtulmak ona sahip olmaktan daha zordur. "

📚

"Arjantin de son askeri diktatörlük döneminde pek çok insan kitaplarını yaktı, kitaplarının celladı olmayı tercih ettiler, ben buna cüret edemedim bulunacaklarının farkında oldugum halde dergileri büküp büküp duş perdesinin içine soktum."

📚

Daha yazacak konuşacak öyle çok şey var ki bu güzel kitaba dair kitapliğımda karşıma çıkınca paylaşmak istedim. 📚