Birlikte okuduğum kitapları paylaştığım, okuma tutkumu bilen arkadaşlarım Isabel Allende'yi çok ama çok sevdiğimi de bilir.
Onunla tanışıklığım doksanlı yılların sonunda Ruhlar Evi ile olmuştu. Ardından Eva Luna ve Paula geldi ve sonra bütün kitapları.
Beni heyecanlandıran bir yazardır. Kendimi okurken iyi hissettiğim, kitaplarının içinde kaybolduğum, büyülü bir atmosfere girdiğim bir yazardır Isabel Allende daha ne olsun ?
Haliyle yeni romanının çıktığını öğrendiğimde sevinçten havalara uçtum. Duyduk duymadık demeyin dostlar Isabel Allende'nin yeni romanı çıkmış diye bağırmak falan geldi içimden; cidden.
Hemen bir kaç kitap eşliğinde yeni romanı da sipariş verdim. - Bu arada artık kitaplarımı tamamen internetten alıyorum. Bir kaç yıl öncesine kadar " Yok ı ıh, kitap da internetten mil alınırmış ? " diye mızıldanan kadın ben değilim sanki. -
Dün kitaplarım geldiğinde Cinayet Oyunu'nu aldım ve hemen okumaya başladım ve ilk defa henüz okumadığım bir kitabı blog sayfamda paylaşıyorum, okumadan öneriyorum çünkü biliyorum ki; Isabel yazmışsa iyi yazmıştır.
Bu sefer bir polisiye yazmış ama ben eminim ki romanın içinde Isabel Allende'nin romanlarındaki o büyülü atmosfer mutlaka olacak; daha ilk sayfalardan hissettiğim bu !!!
Romanın konusunu arka kapaktan falan yazmıyorum . Yazarın tüm romanlarının ilk cümlesi beni çok etkiler sadece ilk cümleyi paylaşmak istiyorum :
" Annem henüz hayatta ama Kutsal Cuma günü gece yarsı öldürecekler onu " diye baş komiseri uyardı Amanda Martin; o da bundan en ufak bir kuşku duymadı, çünkü kız hem kendisinden, hem de Cinayet Masası'ndaki meslektaşlarının hepsinden daha fazlasını bildiğini kaç kez göstermişti ."
Böyle bir girişle başlayan romanı sadık bir okur ne yapar ? Bir solukta okur. Ben de şimdi okuma hallerindeyim :)
