KİTAP FRENİ

Eylül tüm güzelliği ve naifliği ile geçip gidiyor ve yerini deli dolu ekime bırakmaya hazırlanıyor.

Eylül ayında çok fazla kitap okuyamadım. Ağustos ve temmuzun tatil havasında, tam da tatile yakışan  kitaplar okuyan ben; eylül ayını tek bir kitaba ayırdım.

Bunu özellikle yaptım.

Fark ettim ki okuma konusunda kendi gölgemi geride bırakmışım.
Bir aya yaklaşık on beş kitap sığdırmışım.

Gözlerim özellikle çok isyan etti bu okuma hızına eminim. Belki bu bir çift göz benim bedenime ait olmaktan hoşnut değildir; bunu bilemeyiz :)

Şaka bir yana, sabahları uyandığımda ağrıyan ve kızaran gözlerim bana biraz sinyal verdi. Bu yüzden acelem yok bu günlerde...

 Kitaplığımda duran Mavi Karanlık'ı okumaya başladım.

Mavi Karanlık en sevdiğim Vedat Türkali romanlarındandır.
Bir dönem romanı olması, iki aşk arasında kalan Nergis'i anlatması ama en çok Ege'de Gökova, Yalı kavak, Gümüşlük, Torba, Turgut Reis'te geçmesidir okuma nedenim.

Konu Vedat Türkali olduğunda istesem de seri okuma yapamıyorum. Çünkü kitabın bir yerinde çok sıradan bir cümle gibi geçen  her hangi bir cümle aslında hayata dair önemli bir şeyler anlatabiliyor.

" Dinleyen olsun olmasın, doğruyu kendine söyler insan "  gibi ya da
" Düşündüğünü söylemekten korkmaya başladı mı kişi, düşünmekten de korkmaya başlar ."


Bu günlerde böyleyim işte. Kitap hızımın frenine basmış durumdayım.

Bakalım bu süreç ne kadar devam edecek ? Yaşayıp, görelim ...