Italo Calvino'nun
" yeryüzünde kalan son kadındır. Öbür insanların tümü erkektir " diye söz ettiği Natalia Ginzburg' un Can Yayınları'ndan çıkan kitabı İşte Böyle Oldu' yu okudum. İtalyanca aslından çeviri Şemsa Gezgin'e ait.
✏️
Yazarımız 1916 Palermo doğumlu; yayımcı ve direnişçi Leone Ginzburg ' un eşi zaten romanı da eşine ithaf etmiş; ayrıca ünlü tarihçi Carlo Ginzburg'un annesi.
✏️
Hiç abartmıyorum; kitabın altıncı cümlesi:
" Alnının ortasına ateş ettim " diyor ve biz okurlar daha ilk sayfadan faili belli bir cinayete tanık oluyoruz.
Ama polisiye bir roman değil bu.
Bence sevgisizliğin romanı.
✏️
Bu kısacık romanda biz bu cinayetin neden işlendiğini okuyoruz.
Hayatı boyunca hiç sevilmemiş bir kadının duygularını aşk
sanmasıyla başlıyor her şey: hayatı boyunca başkasına aşık olan ve aşık kalacak bir adamla Alberto'ylaevlenmesine tanık oluyoruz.
✏️
Okudukça aslında bir aşk üçgeni falan değil düpedüz aşk sanrısı içine düşen insanların hayatını görüyoruz.
✏️
İki iyi arkadaş Alberto ve Augusto aynı kadına aşık olurlar ve son çare olarak da intihar etmeyi seçerler. Tabancalarına kadar alırlar ama sonra bu fikirden ikisi de vaz geçer.
Augosto hayatına devam ederken Alberto aşık olduğu kadından kendini kurtaramaz üstelik kadın da evlidir ve bir oğlu vardır.
✏️
Alberto çareyi baska biri ile evlenmekte bulur genç kadın kendinden yaşça çok buyuk olan Alberto' ya aşık olduğuna kendini inandırır ve kadın Alberto' nun birlikteliğini de bilmektedir ama canını dişine takarak eşini mutlu etmeye çalışır.
Bu minval içinde roman ilerler.
✏️
Bu aralar sayfaca az anlamca derin kitaplar okuyorum.
"İşte Böyle Oldu da öyle bir roman oldu benim için."
Hani okumaya zamanım yok diyenler var ya ( ki bu bana çok anlamsız gelir çünkü ben okumaya ayrıca zaman yaratanlardanım ) ; işte onların bile hemencecik keyif alarak okuyacağı bir roman olmuş.
✏️
"Alnının ortasına ateş ettim... kalemi ve mürekkebi alıp alışveriş defterine yazmaya başladım. Ansızın kendi kendime kime yazdığımı sordum. Ama buna karar vermek çok güçtü ve net ve alışıldık yanıtlar için zamanın içimde sonsuza dek durduğunu hissediyordum. "
✏️
Öyle işte .
Kitaplar hep olsun hayatlarımızda✏️📕✏️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder